Onca zemheri günlerimizden ve yürek soğukluğumuzdan sonra sonunda yine geldi bahar. Ülkemde kimsenin cemreyi, güneşi, çiçekleri görecek hali yok ne yazık ki. Sözün yetersiz ve güçsüz kaldığı bir süreçteyiz biliyorum ama her şeye ve herkese karşın ‘’İnadına Yaşamak ‘’ gerektiğini de biliyorum. Böylesi durumlarda; Sevgili Altan Erkekli’ nin tek başına oynadığı, Metin Balay’ ın yazıp – yönettiği, 800 kez sergilenmiş ‘’İNADINA YAŞAMAK’’ adlı o güzel oyun düşer aklıma.

 

10.000 yıllık İnsanlık tarihinde; ne karanlıklar, ne zalimlikler, ne yobazlıklar, ne cinayetler ve de ne yağmalar yaşadı bu topraklar. Elbette bugünleri de aşacak insanoğlu. Ama öyle salt seyirci gibi durarak, izleyerek ya da bir yer veya kişilerden keramet ve merhamet bekleyerek olmuyor bu işler. Senin de mutlaka söyleyecek bir sözün olmalı be kardeşim !...

Kentin kaldırımlarına saçılmış

             turunç çiçeklerinin delişmen kokusu 

                                                                 yakıyor genzini.                                              

Buz beyazı bir Şakayık bile 

                          coşturamıyorsa yüreğini

                          bu Çukurova güneşinde;

bütün sitemlerini

ve hatta

bildiğin bütün küfürleri savur 

                                          tiranların

                                          hırsızların

                                          katillerin hükmüne….

Ülkem

bir hüzzam şarkıdır şimdi,

yorgun

ve

yılgın notalarında 

           kayboluyor sesimiz.

Ve

binlerce yıllık bir tragedyadan kopup gelen

                                                       mavi kırlangıçların

                                                                 kanatlarında

                                                                 duman ve kan.

 

 

Tam da şimdi;

İnadına Yaşam,

               İnadına Sevda,

                              İnadına Şiir,

                                            İnadına Türkü

Ve

Daha fazla coşku

           Daha çok Umut

                      Daha da Özgür bir ülkem için;

Dön yüzünü Güneşe,

                       Aç ellerini ovaya

Ve haykır avazın çıktığınca,

                           - İşte şimdi başlıyor İnsanlığın Milâdı -